Bismillahirrahmanirrahim. Assalamualaikum semua
Amaran keras, kalau tak suka baca. Awal-awal lagi jangan baca. terus tekan pangkah [x] dekat tab masing-masing. Mungkin entry yang ni agak lawak. Agak menyampah. Agak benci untuk di baca. Hm, saja nak luahkan perasaan. Yelah, dekat sapa nak luahkan lagi.
Cinta tu menyedihkan kan? Kalau kita terlalu berharap, dan apa yang kita harapkan tu tak terjadi, memang sangat-sangat sedih kan? Dan cinta tu memang sangat menyakitkan. Bila gaduh, ego masing-masing tinggi. Masing-masing taknak mengalah. Masing-masing tetap dengan pendirian sendiri. Dan akhirnya akan kecewa. Akan merana. Cinta ni sangat complicated. Masam, pahit, masin, manis. macam-macam boleh rasa. *okay tipu je jangan percaya*
Sebab tu lah cakap orang tua, belajar pandai-pandai dulu. Dah ada kerja sendiri, rumah sendiri, gaji besar, baru lah nak bercinta. Dan time tu boleh lah terus ke jinjang pelamin. Wah bestnya! Tapi apa kan daya, hati ni tetap nak jatuh cinta. Cinta tu fitrah. Kita tak boleh menolak. Tapi kita boleh kawal perasaan tu. Sebab tu cakap orang, jangan terlalu mencintai seseorang. nanti kita yang tersiksa nak lupakan dia bila dia tinggalkan kita. Terlajak perahu boleh diundur, terlajak sayang? Kau fikir lah sendiri. Kahkahkah! *Lol lawaknya -.-*
Dear awak,
Dalam masa 2 minggu ni, saya tunggu awak topap. Tapi yelah. Awak takda duit. Nak buat macam mana kan? Okay saya boleh tunggu lagi. Tapi dah masuk minggu ke-3. Memang saya tak boleh nak sabar lagi. Saya selalu fikir dalam hati "Sebenarnya dia sayangkan aku ke? kalau dia sayang aku mesti dia akan topap. Mesti dia ada rasa nak text dengan aku. Aku rindukan dia. Rindu sangat-sangat. Tapi dia rindu kan aku jugak ke?" Makin lama, saya cuma biarkan perasaan tu pergi. Saya pendam buat pekasam. Dan sampai satu masa. saya memang tak tahan.
Saya luahkan semuanya dekat awak. Tapi masih sama. Tiada respon. Tiada message. Tiada call daripada awak. Saya rasa macam saya je yang terhegeh-hegeh dekat awak. Macam saya tepuk sebelah tangan yang memang mustahil akan berbunyi. Dan, setiap malam saya menangis. Saya tunggu awak. Saya tunggu message daripada awak. Even haritu pun kita on-the-fone, tapi saya tetap tak puas. Saya rindukan awak yang dulu, Saya nak awak yang dulu :'(
Awak sekarang dah lain. Awak busy, awak langsung tak kisah pasal saya. Agaknya, dalam sehari tu awak langsung tak fikir pasal saya. Awak asyik busy dengan kerja-kerja awak sampai saya pun awak abaikan. saya tahu saya bukan lagi isteri awak. Tapi saya pun ada hati dan perasaan. Bila saya busy sampai lupakan awak. awak marah saya. Tapi bila awak busy, ada saya marah awak? Ye, lama jugak lah saya pendam benda ni. Saya memang taktahan lagi. Saya penat menangis. Saya penat tunggu awak. saya penat berharap sesuatu yang saya tahu memang takkan berlaku. Saya rindu goodmorning and goodnight text daripada awak.
Hari-hari kita gaduh. Padahal gaduh benda yang sama je. dah baik, gaduh balik. Daripada cara awak layan saya, saya dah boleh tahu. Sebenarnya saya ni siapa dalam hati awak, saya ni penting ke bagi awak. Saya dah tahu semua tu. Awak dah lain, awak dah tak macam dulu. Dulu, awak sentiasa ada masa nak message saya. Sekarang? Sehari pun belum tentu dapat text ke tak. Saya nak kan perhatian awak. Saya taknak diabaikan. Bila saya kena abai dengan mak pun, saya rasa sedih sangat-sangat. Sedih rasa mcam takda sapa yang sayang saya.
Kalau awak baca entry ni, saya nak awak faham. Saya nak awak tahu. Apa yang sebenarnya saya nak daripada awak. saya taknak harta awak, saya taknak hadiah daripada awak. saya cuma nak kan PERHATIAN DARIPADA AWAK. Dan sekarang, saya berhenti berharap, saya berhenti text and call awak. Saya berhenti jumpa awak. Saya tahu, Allah tu Maha Adil. Mungkin kali ni, awak buat saya macam ni, tapi hari lain awak akan rasa apa yang saya rasa sekarang. The End.
Izyan tahu, mesti ada orang cakap "Lawak ah, kecik-kecik dah bercinta. Luahkan dekat blog nak bagitahu semua orang lah tu" cakap lah apa pun. Dia yang terakhir. Melainkan jodoh saya dah datang *suatu hari nanti* dan dia bakal suami saya. Wahhh rasa tak sabar pula. Hahahhaha! Saya tahu, mengejar cinta Ilahi tu lebih utama. Sayangkan Rasulullah tu lebih baik. Maaf, saya akan cuba perbaiki diri saya. Saya tahu, entry ni agak meluat. Maaf kan saya. Maafkan saya. Maafkan saya.
Assalamualaikum and hye everyone. I'm 17 this year. Feel free to visit my blog everyday. Ask or shout me if you want to ask anything.
